"Ketika asyik bermain frisbi, saya tidak sedar dompet saya tercicir. Kebetulan beberapa hari lagi saya perlu mendapatkan visa perjalanan untuk keluar dari Austria. Antara dokumen yang wajib ditunjukkan untuk kelulusan termasuklah kad pengenalan. Namun, saya bernasib baik kerana mendapat bantuan kedutaan Malaysia. Hampir tiga minggu di rantau Balkan (termasuk Bosnia Herzegovina), saya kembali ke Austria. Sebalik melangkah ke rumah sewa, saya mendapati ada nota kecil ditampalkan supaya saya menghubungi seseorang. Dipendekkan cerita, orang yang saya temui ialah remaja 16 tahun. Sebagaimana tabiat orang Asia yang lain, saya terus membelek isi dompet. Nampaknya semua dokumen dan wang 500 Euro tidak terusik. Sambil mengucapkan terima kasih, saya mempelawa remaja itu menjadi adik angkat saya. Apabila ditanya sebab dia langsung tidak mengambil apa-apa, remaja itu menjawab bahawa jika dia berbuat demikian, lambat-laun orang akan tahu. Ibunya akan bertanya jika dia berbelanja lebih daripada wang saku hariannya sebanyak 5 Euro. Orang lain, termasuk rakan yang mengesyakinya berbelanja melebihi kebiasaan boleh membuat laporan kepada pihak berkuasa supaya soal siasat dilakukan."
"Vienna, Austria boleh dianggap kota paling selamat di dunia. Pada tahun 2008, tiada sebarang kes jenayah dan tiada sebarang kemalangan jalan raya berlaku. Pejalan kaki sangat dihormati oleh pemandu kenderaan. Pemandu akan memberhentikan kenderaan dalam jarak 50 meter apabila melihat pejalan kaki hendak melintas. Mereka lebih berhati-hati jika pejalan kaki berkenaan ialah kanak-kanak. Kenderaan besar pula amat menghormati kenderaan yang bersaiz lebih kecil. Suatu hari anak saya yang berumur 5 tahun berdiri di tepi jalan raya. Semua kenderaan telah berhenti, kecuali sebuah motosikal berkuasa tinggi yang sedikit terlajak. Penunggang motosikal itu segera menerpa ke arah anak saya walaupun motosikalnya tidak sedikit pun menyentuh tubuh anak saya. Apabila saya tiba di lokasi, pemuda itu, Alex berkali-kali merayu supaya saya tidak memanjangkan kes berkenaan. Dia sanggup memenuhi permintaan saya yang lain. Tidak sampai lima minit kemudian, ambulans, bommba dan polis tiba di lokasi. Saya tidak tahu siapa yang membuat panggilan. Anak saya diletakkan di bawah pengawasan pihak hospital selama lima minggu walaupun dia tidak mengalami sebarang kecederaan, hatta calar kecil. Alasannya ialah untuk memastikan supaya anak saya bebas dari trauma. Jika trauma, Alex akan bertanggungjawab membayar ganti rugi bulanan dalam jumlah yang akan diputuskan oleh mahkamah sepanjang hayat anak saya. Pembaca mungkin terkejut jika saya mengatakan bahawa kerajaan Austria tetap membayar ganti rugi sebagai 500 Euro sebulan selama 10 tahun walaupun saya telah kembali ke Malaysia..."
Kedua-dua cerita di atas disampaikan oleh Dr Abu Hassan Hasbullah, semasa Seminar Integrasi 1Malaysia di Ipoh semalam. Beliau hendak menggambarkan bahawa disiplin dan integriti masyarakat Austria telah dipupuk begitu lama. Hampir mustahil untuk menemui cebisan sampah yang dibuang dengan sengaja.
Kebiasaan orang Asia masuk lif ialah memandang ke atas dan paparan nombor aras bangunan. Dr Abu Hasan menceritakan bahawa pertama kali masuk lif, seorang mat saleh telah menyapa beliau dengan telahan bahawa beliau orang Asia. Sebabnya hanya masyarakat Asia yang berkelakuan begitu. Mat Saleh akan mengucapkan helo sesama sendiri apabila berselisih walaupun tidak pernah kenal. Jika di pasar raya tidak kurang 10 kali kita perlu melayan sapaan mat saleh Austria.
Cerita seterusnya di New Zealand. Kiosk menjual akhbar dan minuman ringan di sana sering ditinggalkan tanpa penjaga. Setiap orang yang membeli akhbar akan memasukkan wang ke dalam tabung yang disediakan. Anda akan berasa ditenung ramai orang jika cuba-cuba membaca akhbar atau bahan bacaan secara percuma. Apatah lagi jika anda berkira-kira mengambil barang jualan, kemudian cabut lari! Curi tabung wang? Kirim salam!
Kita tidak bercerita untuk mengangkat mat saleh sebagai idola. Kita juga tidak bercerita untuk membandingkan mentaliti masyarakat kita yang masih tebal dengan sikap keakuan walaupun mengaku kononnya nilai-nilai Asia sangat kudus, luhur dan suci.
Kita bukan hendak meluahkan rasa rendah diri. Kita hanya hendak belajar meneladani perkara-perkara baik dan kebijaksanaan. Kita ketepikan hal-hal jelek yang berleluasa dalam masyarakat Barat. Tentang konspirasi mereka untuk mengkucar-kacirkan kelangsungan politik, ekonomi, sosial dan kemajuan teknologi negara bukan Barat yang dicop sebagai ancaman terhadap keselamatan dunia (baca: keselamatan Barat).
Penulis blog (PB) sekadar hendak berkongsi satu sahaja pengalaman peribadi yang boleh menjadi renungan bersama. Ketika latihan memandu suatu ketika dahulu, PB sedang memandu kereta (Kancil) di hadapan sebuah laluan yang agak sesak. Di hadapan sebuah pasar raya kelihatan sekumpulan orang mengacah-acah untuk melintas. PB segera menekan pedal brek untuk memberi laluan. Namun, pengajar sekolah memandu itu telah menegah PB daripada meneruskan niat, bahkan meminta PB menekan pedal minyak untuk menambah kelajuan...
No comments:
Post a Comment