DIKTATOR TERIMA BALASAN (THE LIMIT OF COERCIVE POWER)

42 tahun dahulu ketika Raja Idris menjalani rawatan di luar negara, Muammar Ghadafi, pegawai tentera telah merampas kuasa bagi menamatkan sistem beraja di Libya. Selama empat dekad beliau menyangka akan terus mampu mengekang minda rakyat jelata dengan kuasa tentera dan undang-undang. Namun, 23 Ogos yang lalu, kerajaan beliau terusir dengan penuh hina di tangan rakyat yang sekian lama memendam rasa.

Semalam (Khamis, 20.11.11), seluruh dunia gempar dengan kematian pemimpin yang pernah dijulang sebagai begitu gagah perkasa. Ghadafi diprojekkan dengan imej hebat oleh pasukan pemutar (spin) yang terdiri daripada media arus perdana, dengan sokongan pasukan keselamatan dan mahkamah bagi membuli dan mendera semua musuh beliau. Nasib diktator seumpama Ghadaffi dalam sepanjang sejarah kepimpinan sama sahaja, iaitu berakhir dengan tragis.

Sebuah sajak Profesor Dr. Muhammad Haji Salleh yang bertajuk "Sejarah" sangat tepat dalam mengungkapkan segala ciri dan nasib diktator yang tidak betah bertahan dengan penipuan untuk jangka masa yang lama. Semua pemerintah yang tidak menghormati ilmu dan maruah pasti tersungkur di kaki rakyat dalam tempoh yang singkat. Sayangnya, sifat diktator tidak pernah lekang daripada sebahagian besar individu yang mabuk kepayang di singgahsana kuasa.

Kepimpinan ialah amanah, bukan keistimewaan. Ayat seperti itu mudah diucapkan, tetapi sangat sukar untuk dipindahkan kepada tindakan. Banyak pemimpin yang menjadi gelap mata justeru segala akses hidup mewah dan senang berada dalam genggaman mereka. Segala institusi dan instrumen yang dapat melenyapkan tentangan juga akan dikawal menerusi budak suruhan yang bebal, kejam dan mata duitan.

Segala kerja jahat sang diktator akan ditutup menerusi aktiviti lakonan kebajikan dan mesra rakyat terpilih. Eksploitasi terhadap kejahilan dan tamak haloba segolongan masyarakat menjadi benteng kuasa. Segala organisasi penting diserahkan kepada kaki rasuah yang mudah diugut jika cuba belot.

Buat sementara rakyat Libya sangat gembira dengan kuasa politik kembali ke tangan mereka. Namun, cabaran epilog revolusi seumpama itu tidak mudah. Moga-moga Libya akan beroleh pemimpin yang cinta kepada ilmu dan menghormati maruah rakyat...