SUMBER EKONOMI DAN KEHENDAK (LECTURE ON MICROECONOMICS, MODULAR)

Pendahuluan

Telah dijelaskan sebelum ini bahawa ekonomi ialah sains kekurangan, iaitu kajian tentang cara pelaku ekonomi  memperuntukkan sumber yang terhad bagi memenuhi kehendak yang tidak terhad dengan cekap. Pelaku ekonomi terdiri daripada isi rumah, firma dan kerajaan; sumber ialah faktor pengeluaran; kehendak ialah keinginan memperoleh barang dan perkhidmatan; manakala cekap ialah dengan sejumlah faktor yang diberi, pengeluaran dapat dihasilkan pada tahap optimum.

Sumber ekonomi melibatkan sumbangan fizikal dalam proses pengeluaran barang dan perkhidmatan. Secara relatif (berbanding), sumber ekonomi bersifat terhad. Ertinya, sumber atau faktor (pengeluaran) tidak mencukupi bagi memenuhi kehendak yang tidak terhad.

Faktor terdiri daripada buruh, modal, tanah dan usahawan. Bentuk sumbangan faktor dan bayaran kepada faktor akan diperincikan. Seterusnya, perbincangan tentang kehendak akan dijuruskan kepada klasifikasi barang, iaitu barang ekonomi, barang percuma dan barang awam.

Sepintas Lalu Sumbangan Faktor

Faktor	Definisi	Ciri	Contoh (peranan)	Bayaran /Ganjaran
Buruh	sumbangan mental, fizikal	input berubah,  boleh ± ~ Ʃ pgⁿ	buruh mahir, tidak mahir	upah / gaji
Tanah	sumber asli	penawaran tetap	beza kualiti, lokasi	sewa
Modal	bentuk fizikal tetap	ciptaan manusia	alat, jentera,  bahan mentah	bunga / faedah
Usahawan	m’gabung faktor	menanggung risiko	pemimpin, perancang, penyelaras	untung

Perbandingan Kumpulan Barang

Ciri	Barang Ekonomi	Barang Percuma	Barang Awam
Penawaran	terhad	tidak terhad	terhad
Bayaran (harga)	ada	tiada	tiada
Kos Lepas	ada	tiada	ada
Pengecualian	ada	tiada	tiada

Contoh

makanan, pakaian

udara, cahaya, hujan

jalan raya, sekolah

penyedia

swasta

anugerah alam

kerajaan

Penawaran = jumlah kuantiti keluaran sesuatu barang


Harga = perbelanjaan / caj yang ditanggung oleh seseorang untuk memperoleh barang dan perkhidmatan


Kos Lepas = pilihan kedua terbaik yang terpaksa dikorbankan untuk penggunaan pilihan pertama


Pengecualian = tidak dapat menghalang sesiapa daripada menggunakannya, tidak bersaing


Barang ekonomi boleh dibahagikan kepada barang pengguna, barang modal dan barang perantaraan.

(a)  barang pengguna / akhir memberikan kepuasan langsung. Contoh: barang tahan lama, tidak tahan lama
(b)  barang modal = digunakan untuk pengeluaran barang lain. Contoh: mesin dan peralatan pejabat
(c)  barang perantaraan = digunakan sebagai input (bahan mentah) untuk pengeluaran barang lain. Contoh: tepung.

Barang awam disediakan oleh kerajaan menerusi pembiayaan hasil cukai. Barang awam ialah satu alat agihan semula kekayaan negara dan memenuhi fungsi tunggal kerajaan untuk memaksimumkan kebajikan. Contoh barang awam ialah rumah api, jalan raya, hospital, sekolah dan taman rekreasi.

Barang persendirian dibiayai oleh individu, serta tertaktuk kepada prinsip pengecualian. Maknanya, sama ada perlu membayar, atau mendapat persetujuan pemilik sebelum boleh menggunakannya. Contoh: kenderaan, buku teks.


Penutup


Perbincangan tentang sumber dan kehendak di atas akan diteruskan dengan perincian masalah asas ekonomi. Masalah kekurangan, pilihan (proses membuat keputusan ekonomi) dan kos lepas akan dilanjutkan kepada 3 masalah asas ekonomi, iaitu:
a)  apakah dan berapakah  }
b)  bagaimanakah               }    barang yang hendak dikeluarkan?
c)  untuk siapakah              }