Tujuan cuti sekolah ialah untuk berehat, melepaskan diri daripada kesibukan belajar barang sebentar dan berkumpul dengan kaum keluarga. Cuti ialah kesempatan yang sangat berharga untuk mengunjungi datuk dan nenek jika mereka masih ada. Kalau ada kemampuan, seisi keluarga bolehlah mengadakan perjalanan jauh, misalnya mengerjakan ibadah umrah, atau melancong ke destinasi pilihan.
Budak-budak yang tinggal di asrama sekolah, tidak kiralah asrama penuh, sekolah teknik atau sekolah harian mungkin berpeluang "membalas dendam" untuk tidur semahu-mahunya, atau berlama-lama sedikit di hadapan skrin televisyen dan komputer. Namun, waktu solat, waktu membersihkan diri dan jadual makan minum tidak seyogia diabaikan. Kelonggaran aktiviti bukanlah lesen untuk mengabaikan perkara-perkara asas kehidupan.
Hakikatnya pengisian cuti perlukan perancangan. Mungkin sehari dua seseorang boleh berehat dan tidak mahu ke mana-mana. Namun, masuk hari ketiga, rasa bosan mula menjengah.
Ketiadaan perancangan cuti oleh ibu bapa menyebabkan sang anak kehilangan arah. Ibu bapa sering mendesak pihak sekolah supaya membekalkan tugasan cuti. Kalau tidak ada, anak-anak akan dihantar ke kem-kem motivasi yang menawarkan pelbagai pakej yang kononnya hebat-hebat belaka.
Budak-budak darjah 6, tingkatan 3 dan tingkatan 5 pula sibuk dengan kelas tambahan, tuisyen dan seminar peperiksaan. Cuti disumbat dengan pelbagai aktiviti berat yang sama sekali bertentangan dengan maksud cuti diberikan. Kegembiraan zaman kanak-kanak dan remaja telah dirampas sepenuhnya!
Murid berpakaian seragam masih datang ke sekolah dalam musim cuti. Malah, tempohnya lebih panjang hingga ke petang. Mereka tidak dapat bercuti demi memenuhi nafsu segelintir manusia yang menduduki kerusi-kerusi empuk di dalam bilik berhawa dingin yang meletakkan pelbagai sasaran.
Kepada budak sekolah yang berpeluang menikmati cuti tanpa gangguan, tahniah diucapkan. Kepada yang harus memenuhi harapan orang lain, banyak-banyaklah bersabar. Perjalanan kehidupan kalian masih jauh...
Ketiadaan perancangan cuti oleh ibu bapa menyebabkan sang anak kehilangan arah. Ibu bapa sering mendesak pihak sekolah supaya membekalkan tugasan cuti. Kalau tidak ada, anak-anak akan dihantar ke kem-kem motivasi yang menawarkan pelbagai pakej yang kononnya hebat-hebat belaka.
Budak-budak darjah 6, tingkatan 3 dan tingkatan 5 pula sibuk dengan kelas tambahan, tuisyen dan seminar peperiksaan. Cuti disumbat dengan pelbagai aktiviti berat yang sama sekali bertentangan dengan maksud cuti diberikan. Kegembiraan zaman kanak-kanak dan remaja telah dirampas sepenuhnya!
Murid berpakaian seragam masih datang ke sekolah dalam musim cuti. Malah, tempohnya lebih panjang hingga ke petang. Mereka tidak dapat bercuti demi memenuhi nafsu segelintir manusia yang menduduki kerusi-kerusi empuk di dalam bilik berhawa dingin yang meletakkan pelbagai sasaran.
Kepada budak sekolah yang berpeluang menikmati cuti tanpa gangguan, tahniah diucapkan. Kepada yang harus memenuhi harapan orang lain, banyak-banyaklah bersabar. Perjalanan kehidupan kalian masih jauh...
No comments:
Post a Comment