IPOH BANDAR RAYA TANPA PENCAKAR LANGIT (THE CAPITAL CITY WITHOUT PROMINENT LANDMARK)

Sukar juga untuk menyatakan mercu tanda bagi bandaraya Ipoh. Mungkinkah stesen kereta api laju di pekan lama atau menara Dewan Bandaraya Ipoh (DBI)? Stesen keretapi yang turut menempatkan Hotel Majestic dengan sistem lif yang klasik itu hanya setinggi empat tingkat, manakala menara DBI tidak lebih 10 tingkat.

Antara bangunan tertinggi di bandaraya Ipoh ialah rumah pangsa DBI berhampiran Sungai Kinta dan menara PTTC di Meru yang tidak sampai 20 tingkat. Kompleks pejabat, hotel dan pusat perniagaan juga hanya sekitar lima hingga 10 tingkat. Pendek kata, Ipoh boleh disifatkan sebagai bandar raya tradisional yang tidak mempunyai bangunan tinggi.

Ipoh juga tidak memiliki kampus universiti awam yang boleh dibanggakan. Universiti Teknologi Petronas terletak di Tronoh, 35 kilometer dari Ipoh, UPSI nun jauh di Tanjung Malim dan kampus UiTM di Seri Iskandar, Tapah Road dan Teluk Intan. Kampus Politeknik Ungku Omar di Jalan Dairy (kini Jalan Raja Musa Mahadi) ialah satu-satunya institut pengajian tinggi teknikal pertengahan yang ada.

Institut Perguruan Ipoh di Ulu Kinta hanya untuk guru pelatih pengajian sekolah rendah dan setakat ini belum menawarkan kursus untuk umum atau untuk ijazah lanjutan. Begitu juga pusat pembelajaran Universiti Terbuka Malaysia (OUM) yang masih belum begitu dikenali dalam kalangan masyarakat. Kolej Islam Darul Ridzuan (Kisdar) yang bertaraf kolej universiti pula sudah berpindah ke kampus tetapnya di Kuala Kangsar.

"Kekurangan" Ipoh sebagai sebuah bandar raya sangat ketara jika dibandingkan dengan bandar raya lain di negara kita. Tiada bangunan tinggi dan tiada institut pengajian tinggi yang hebat. Mujur juga Ipoh menempatkan beberapa buah institut penyelidikan seperti vertarinar, geosains dan mineral, serta jabatan kimia, di samping hospital pakar yang menawarkan rawatan terbaik.

bersambung...