Jika di masjid atau surau kampung dahulu kala, kolah dan kerantung (tabuh) adalah peralatan biasa. Sebelum azan dikumandangkan, terlebih dahulu kerantung dipalu berdasarkan rentak pukulan tertentuk. Mula-mula dipukul dengan laju, kemudian semakin perlahan dan berakhir dengan pukulan yang mengisyaratkan bilangan rakaat sembahyang.
Kolah mengambil wuduk pula hanya binaan konkrit biass-biasa sahaja. Cebuk atau gayung pelbagai warna disediakan untuk jemaah membasuh kaki kerani kaki tidak boleh dicelup dalam kolah. Sebahagian cebuk merupakan sumbangan orang ramai.
Kini, kebanyakan masjid dan surau moden tidak lagi dilengkapi kerantung. Kolah pula hanya terdapat di sebahagian kecil masjid dan surau. Barangkali mungkin ada alasan keselamatan dan kesihatan.
Walaupun demikian, kebelakangan ini kolah kembali menjadi pilihan untuk jemaah mengambil wuduk, di samping deretan pili sedia ada. Kolah juga diberi sentuhan reka bentuk yang lebih canggih. Kolah juga lebih kerap dibersihkan supaya tidak cepat berlumut.
...
...
...
...
Kolah mengambil wuduk pula hanya binaan konkrit biass-biasa sahaja. Cebuk atau gayung pelbagai warna disediakan untuk jemaah membasuh kaki kerani kaki tidak boleh dicelup dalam kolah. Sebahagian cebuk merupakan sumbangan orang ramai.
kolah di Masjid Negeri Perak
Kini, kebanyakan masjid dan surau moden tidak lagi dilengkapi kerantung. Kolah pula hanya terdapat di sebahagian kecil masjid dan surau. Barangkali mungkin ada alasan keselamatan dan kesihatan.
Walaupun demikian, kebelakangan ini kolah kembali menjadi pilihan untuk jemaah mengambil wuduk, di samping deretan pili sedia ada. Kolah juga diberi sentuhan reka bentuk yang lebih canggih. Kolah juga lebih kerap dibersihkan supaya tidak cepat berlumut.
...
...
...
...
No comments:
Post a Comment