SEKOLAH SEBAGAI KAWASAN LARANGAN ATAU MESRA ORANG RAMAI? (PROVIDING SAFE LEARNING ENVIRONMENT)

Program sekolah selamat dilaksanakan sepenuhnya di semua sekolah rendah dan menengah di seluruh negara mulai tahun 2003 (pekeliling / punca kuasa klik di sini). Model pelaksanaan sekolah selamat di negara-negara maju seperti Australia boleh dipelajari sebagai perbandingan (klik di sini). Pihak Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) juga membina skor piawaian sekolah selamat sebagai penanda aras penarafan status pelaksanaannya di sesebuah sekolah (klik di sini).

Inti pati program sekolah selamat ialah:

1   warga sekolah berasa selamat menjalankan aktiviti bilik darjah dan luar bilik darjah tanpa gangguan;

2   perbezaan budaya / nilai setiap individu / kumpulan dihargai oleh semua pihak; dan

3   amalan menjaga keselamatan menjadi budaya dalam kehidupan seharian.

Perbincangan ini memberi tumpuan terhadap sekatan yang dikenakan kepada pihak luar ketika sesi persekolahan sedang berlangsung, iaitu murid dan guru berada di sekolah. Khusus untuk aktiviti bilik darjah atau proses pengajaran dan pembelajaran (PdP), KPM telah memperkenalkan konsep melindungi masa instruksional murid (MMI) supaya segala konsep pendemokrasian pendidikan, iaitu pendidikan bermutu untuk semua benar-benar tercapai. Cogan kata atau maksim yang digunakan ialah 'kembali pada yang asal, guru mengajar, murid belajar (pelan tindakan lengkap: klik di sini).

Bagi menjamin keselamatan murid dan guru, sebarang kunjungan pihak luar, termasuk ibu bapa dan pegawai pihak berkuasa pendidikan perlu mendapat izin pengetua atau guru besar. Pihak pengawal keselamatan (kini kendalian syarikat swasta yang dilantik oleh PPD) terlebih dahulu mencatat butiran pelawat, memberikan borang kebenaran untuk dimajukan ke pejabat. Orang luar tidak boleh sewenang-wenangnya memasuki kawasan sekolah secara melulu kerana dikhuatiri mendatangkan gangguan dan risiko terhadap keselamatan sekolah.

Pada asasnya mana-mana jurujual tidak dibenarkan berurusan secara terus dengan guru atau murid melainkan setelah mendapat keizinan pengetua dan guru besar. Urus niaga berkaitan alat tulis dan buku dikhususkan untuk koperasi sekolah atau kedai buku, manakala jualan makanan dan minuman hanya dibenarkan di kawasan kantin sekolah. Peraturan tegas berkaitan hal itu ialah demi melindungi warga sekolah daripada sebarang bentuk kacau ganggu atau pencerobohan yang mendatangkan risiko keselamatan.

Pada suatu ketika dahulu pernah muncul saranan supaya sekolah dibuka kepada orang ramai sebagai pusat komuniti selepas tamat sesi persekolahan untuk penggunaan segala kemudahan di sekolah seperti pusat sumber, gelanggang dan padang permainan, bahkan bilik darjah untuk melaksanakan kursus atau seumpamanya. Rasional saranan ialah kemudahan sekolah tidak dimanfaatkan sepenuhnya sehingga berlaku pembaziran yang tersembunyi. Namun, perkara berkenaan sukar untuk dilaksanakan kerana kekangan pengurusan dan keselamatan harta benda sekolah. 

Kawasan sekolah terbiar kosong pada waktu malam sebagaimana kompleks pejabat yang lain melainkan terdapat kelas tambahan, acara khas atau kegiatan perkhemahan, dengan pengecualian terhadap sekolah yang mempunyai kompleks asrama. Sekolah harian biasa akan dikawal oleh pihak keselamatan,di samping pengawasan kamera litar tertutup yang dipasang di sekitar kawasan sekolah. Pendek kata, sekolah ialah sebuah kawasan eksklusif buat warga sekolah.

Penggunaan kawasan sekolah oleh orang ramai dan pihak luar setelah berakhirnya sesi persekolahan harian masih dibuka dengan syarat memohon kebenaran pengetua atau guru besar. Pihak sekolah akan meneliti segala aspek tatacara kewangan dan keselamatan sebelum bersetuju membenarkan kawasan sekolah digunakan. Pertimbangan utama kebenaran sudah tentu bahawa sebarang kegiatan di dalam kawasan sekolah oleh pihak luar tidak sesekali bakal menjejaskan kepentingan warga sekolah.

...

...