NASIB KUCING JALANAN (LOVE THE ANIMAL)

Pada dekad 1970-an dahulu filem The Beautiful People pernah mendapat sambutan hangat di seluruh dunia. Genre filem dokumentari tentang kehidupan binatang liar di Namibia, sebuah negara yang bersaiz besar dengan kepadatan penduduk yang sangat rendah digarap secara komedi ringan. Cabaran kehidupan di kawasan gurun yang kontang bagaikan syurga kepada binatang yang menghuni bahagian selatan benua Afrika itu (untuk bacaan selanjutnya, klik di sini).

DI Malaysia, kepekaan masyarakat terhadap kehidupan binatang nampaknya belum begitu hebat. Buktinya, begitu banyak binatang terbiar yang berkeliaran di jalanan menyelongkar sisa-sisa makanan bagi meneruskan kehidupan. Kawasan hutan juga diteroka dengan tidak mengambil berat tentang nasib penghuni rimba yang sudah membentuk habitat semula jadi sekian lama.

Sudah menjadi pemandangan biasa di pasar bahawa kucing berkeliaran tanpa tuan, malah kadangkala dijangkiti kurap. Begitu juga dengan anjing liar di kawasan perumahan yang boleh mendatangkan bahaya kepada orang ramai. Haiwan liar yang tidak dijaga itu juga terdedah kepada pelbagai jenis virus akibat gigitan nyamuk sehingga menjadi perumah atau vektor pembawa penyakit berbahaya kepada manusia.

Jika kutu rayau dan peminta sedekah boleh ditangkap dan menjalani proses pemulihan di Jabatan Kebajikan Masyarakat, bagaimanakah pula dengan haiwan rayau itu? Setakat ini operasi pelupusan haiwan liar berpenyakit terletak di bawah bidang kuasa pihak berkuasa tempatan (PBT) sambil dibantu oleh Jabatan Haiwan dan Veterinar. Namun, bantahan masih diterima daripada pencinta alam sekitar dan hidupan liar.

Setiap jenis haiwan mempunyai fungsi yang tersendiri dalam konteks rantaian makanan dan kawalan semula jadi terhadap haiwan perosak yang lain. Kucing boleh berfungsi sebagai pembunuh tikus berbahaya selain burung helang dan ular. Namun, kucing yang berpenyakit tidak akan mampu mengejar tikus yang lebih montok dan lari lebih laju sebagaimana watak animasi Tom and Jerry!

Kumpulan pencinta alam sekitar dan haiwan terbiar tidak sewajarnya hanya membuat bising, tetapi tidak mengambil sebarang langkah konkrit dalam menangani isu haiwan terbiar. Dengan dana kewangan yang kecil, mereka boleh menonjolkan peranan sebagai model masyarakat prihatin terhadap haiwan terbiar. Apabila berjaya, peranan seterusnya boleh diambil alih oleh agensi khusus pihak berkuasa.

Ibu bapa patut mendidik anak-anak mereka supaya prihatin terhadap haiwan terbiar walaupun pada hakikatnya mereka sendiri pun tidak mampu berbuat apa-apa. Anak-anak diberi kesedaran supaya tidak hanya sibuk dengan haiwan maya (cyber pet), sebaliknya mengambil peduli tentang haiwan sebenar. Kisah lelaki yang masuk syurga kerana sanggup turun ke telaga bagi memberi anjing minum, dan kisah wanita yang masuk neraka kerana mendera kucing (perbandingan sahaja, tiada prasangka jantina) patut didedahkan.

Haiwan terbiar juga mempunyai hak untuk hidup sihat dan disayangi. Namun, pencinta haiwan tidak perlu bersikap keterlaluan hingga cuba menghalang proses pelupusan haiwan berpenyakit yang disahkan tidak lagi dapat diselamatkan. Pendek kata, nasib binatang jalanan, terutama kucing dan anjing perlu mendapat perhatian orang ramai dan juga pihak berkuasa...