Tingkah laku, pergaulan dan gaya hidup artis genre popular memang tidak wajar dicontohi. Kebanyakan pelakon dan penyanyi yang mewarnai industri hiburan seperti memiliki lesen kebebasan untuk memperagakan sisi hidup yang di luar batasan normal masyarakat yang mementingkan akhlak yang luhur. Alasan terhadap perbuatan melanggar larangan agama ialah keperluan kerja atau kehendak skrip.
Pernah seorang pelakon veteran merangkap tuan punya sebuah rumah produksi filem menyamakan kerja pelakon seperti doktor yang terpaksa bersentuhan dengan pesakit bukan mahram demi keperluan kerja. Dia sudah mengangkat pekerjaan lakonan ke tahap darurat. Namun, setakat ini mereka masih kebal daripada sebarang tindakan di bawah peruntukan pihak berkuasa yang berkenaan.
Sesi motivasi sama ada kepada orang dewasa, mahupun murid sekolah kerap diselitkan dengan elemen muzik aliran perdana sebagai rangsangan minda. Lagu-lagu seperti "Jika Kau Fikirkan Boleh" (Metropolitan), "Seribu Impian" (Cassey), "Ayah dan Ibu" (Sudirman), "Jasa Bonda" (Warisan) dan "We Have A Dream" (Michael Learns To Rocks) ialah antara contoh lagu yang sering dikumandangkan dalam slot motivasi. Lagu-lagu bertema keagamaan dendangan kumpulan nasyid hebat seperti Hijjaz, Inteam dan Raihan turut menjadi pilihan.
Manusia pada umumnya memang tertarik akan keindahan muzik, termasuk gemersik alunan suara penyanyi yang empunya lagu. Pencipta irama dan penulis lirik ialah manusia kreatif yang memiliki ketajaman pengamatan terhadap variasi persekitaran yang menangkap imaginasi penggemar muzik popular. Penggiat-penggiat muzik sangat dikenali oleh masyarakat.
Lagu-lagu yang bertemakan cinta walaupun asalnya ditujukan kepada pasangan kekasih (bukan mahram) dengan mudah dapat diubah suai untuk tujuan motivasi. Ambil contoh lagu "Ilusi" (Adira) dan "Sedetik Lebih" (Anuar Zain) yang digemari golongan remaja. Irama dan seni kata kedua-dua lagu jika dialunkan secara beramai-ramai oleh peserta motivasi sudah pasti meremangkan bulu roma...
No comments:
Post a Comment