Di Amerika Syarikat, Akta Tiada Murid Tercicir (No Child Left Behind Act) dimulakan pada era George W. Bush tahun 2001. Sebelum itu, bekas pelakon koboi gred B Hollywood yang berjaya menghuni Rumah Putih, Ronald Reagan melancarkan dokumen reformasi pendidikan Amerika Syarikat, A Nation At Risk pada tahun 1983. Kedua-dua penyata penting itu banyak mempengaruhi sistem pendidikan Amerika Syarikat yang mengamalkan dasar disentralisasi, atau pengurusan berasaskan sekolah.
Perkembangan pendidikan Amerika Syarikat, Britain dan negara maju yang lain memang sentiasa menarik perhatian penggubal dasar pendidikan dan para penyelidik. Begitu juga dengan program pengajian tinggi yang bersifat terbuka. Universiti di sana menjadi gah dan terkenal justeru menghimpun sarjana ulung yang datang daripada pelbagai negara asing yang mungkin dianggap sebagai terbuang di negara sendiri.
Malaysia sendiri sedang menuju era transformasi pendidikan bagi menyokong model ekonomi pendapatan tinggi. Banyak program rintis seperti nisbah 60:40 untuk enrolmen pelajar sains kepada pelajar sastera. Penawaran program aliran sains dan teknikal menjadi bukti kesungguhan ke arah matlamat berkenaan.
Kekangan aksesibiliti pendidikan berkualiti ialah kewangan, kesedaran dan motivasi. Kisah kejayaan segelintir tokoh yang berjaya dari segi kebendaan tidak dapat menutup hakikat betapa di luar sana jauh lebih ramai kanak-kanak yang perlu campur tangan pihak lain supaya mereka mampu keluar daripada putaran kesempitan peluang yang mereka hadapi. Ringkasnya, mereka sering tersekat oleh kekurangan biaya.
Apabila yuran peperiksaan awam, kecuali Muet, dihapuskan, Malaysia sudah memulakan langkah menjurus pendidikan percuma. Kini, bantuan sekolah sejumlah RM500 kepada isi rumah berpendapatan kurang daripada RM3,000 sebulan dan pemberian khas one off sebanyak RM100 kepada semua murid sekolah untuk tahun 2012 mengukuhkan konsep itu. Walaupun muncul cakap-cakap tentang pilihan raya, kepada kanak-kanak, bantuan sebesar itu mungkin sahaja membuka laluan ke arah kecemerlangan dalam pencapaian pendidikan mereka.
Entah apa yang ada dalam fikiran para murid dan ibu bapa yang langsung tidak menyangka memperoleh bayaran pindahan, iaitu wang yang diterima oleh seseorang tanpa sumbangan produktif. Sekolah harian menghendaki ibu bapa hadir bagi serahan wang RM100 itu, manakala sekolah asrama penuh melakukan serahan langsung kepada murid. Kanak-kanak dalam kalangan keluarga berpendapatan tinggi turut menikmati pemberian berkenaan.
Ada beberapa kisah lucu tentang serahan pemberian yang dilaksanakan semalam (Khamis 17/11/11) dan hari ini. Ada dua orang ibu yang baharu menerima wang pemberian bagi pihak anak masing-masing singgah di sebuah restoran. Setelah minum, salah seorang mereka berkata, "wah, ini boleh lapor ke suruhanjaya pencegah rasuah, salah guna wang awam!"
Si ibu yang satu lagi hanya mampu membentak di dalam hati, "sudah dibelanja, banyak songeh pula!" Belum lagi kisah mereka yang ke hulu ke hilir di kawasan sekolah untuk bertemu guru yang diamanahkan menyampaikan pemberian. Maklumlah, selalu bayar duit kepada sekolah, sekarang sudah terbalik!
Pasti ada banyak kisah lucu yang terjadi. Namun, semua itu hanyalah sebagai anekdot kepada sebuah impian besar pendidikan percuma. Masa bakal menjadi hakimnya...
No comments:
Post a Comment