PENEMPATAN GURU DARI SUDUT EKONOMI PENDIDIKAN (DEMAND AND SUPPLY OF TEACHERS)

Sejumlah 7,000 orang siswazah Institut Perguruan dan 3,000 orang siswazah pendidikan universiti awam tempatan masih belum ditawarkan jawatan sebagai guru terlatih. Fenomena ini menggambarkan bahawa kelayakan ikhtisas keguruan bukan lagi sebagai tiket automatik bagi memperoleh pekerjaan. Keadaan yang sama telah lebih dahulu berlaku kepada lulusan kejururawatan, penerbangan dan perniagaan.

Setakat ini, bidang pengajian ikhtisas yang masih dikira selamat ialah perubatan, kejuruteraan dan undang-undang. Namun, dengan peningkatan mendadak siswazah bidang berkenaan, khususnya daripada kolej dan universiti swasta, kemungkinan berlaku pengangguran pada masa hadapan tidak dapat ditolak. Maka, kreativiti siswazah ikhtisas untuk beralih ke bidang keusahawanan yang berkaitan dengan kelayakan mereka perlu diteroka.

Permintaan pasaran terhadap pusat tuisyen, terutama di bandar-bandar besar sebenarnya semakin tinggi. Ibu bapa bukan mempertikaikan keberkesanan pembelajaran di sekolah, tetapi mereka mahu memastikan bahawa anak-anak mereka berada dalam jagaan yang selamat selepas sesi persekolahan tamat. Ibu bapa sedemikian harus berada di tempat kerja hingga lewat petang dan kemudian terperangkap pula dalam kesesakan jalan raya.

Harapan untuk 10,000 orang siswazah pendidikan untuk ditempatkan di sekolah awam masih ada apabila segala urusan norma perjawatan yang membabitkan Bahagian Sumber Manusia, Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) dan Jabatan Perkhidmatan Awam (JPA) berjaya diselesaikan. Keputusan untuk mewujudkan jawatan baharu atau untuk mengisi kekosongan jawatan yang sedia ada memerlukan unjuran yang tepat atas pertimbangan implikasi kewangan. Proses pengambilan kakitangan awam kena melalui proses yang sama, tidak kira guru, polis, tentera, guna sama dan sebagainya.

Perancangan pengajian tinggi ikhtisas dengan perancangan guna tenaga ialah dua perkara yang berbeza. Tugas institut pengajian tinggi ialah menyediakan akses ilmu dan kelayakan ikhtisas kepada calon yang layak, manakala peluang pekerjaan sangat bergantung kepada permintaan pasaran. Saiz jentera perkhidmatan awam semasa yang mencapai tahap guna tenaga sebanyak 1.3 juta orang boleh dianggap sudah optimum.

Kekosongan jawatan boleh berlaku apabila terdapat kakitangan yang bersara, sama ada secara pencen paksa (bersara wajib), atau bersara secara pilihan. Selain itu, dalam kes-kes terpencil terdapat juga kakitangan awam yang bersara kerana masalah kesihatan atau meninggal dunia. Dengan pelanjutan usia pencen paksa hingga usia 60 tahun, berlaku penangguhan pelantikan kakitangan baharu.

Keperluan bermaksud wujud perbezaan antara apa yang seharusnya ada dengan apa yang sebenarnya ada. Di sekolah, keperluan guru berkorelasi terus dengan enrolmen murid. Jika arah aliran kadar kelahiran yang semakin menurun berterusan, iaitu di bawah dua peratus, kemasukan murid prasekolah dan tahun satu akan berkurangan. 

Unjuran bahawa Malaysia akan menjadi negara tua (baca: majoriti rakyat lanjut usia) menjelang tahun 2035 bakal mengakibatkan permintaan untuk guru baharu menjadi susut. Hanya jika pihak berkuasa membuat keputusan supaya nisbah guru kepada murid 1:15 yang sedia ada dikecilkan lagi, maka pelantikan guru baharu akan menjadi keperluan semula. Demikian juga pewujudan jawatan pembantu guru yang ditambah.

Fakulti pendidikan, universiti pendidikan dan institut perguruan tidak boleh ditutup, sebaliknya akan terus melatih siswazah ikhtisas dalam bidang keguruan. Tumpuan latihan mungkin mengalami anjakan paradigma kepada pendidikan khas kanak-kanak kurang beruntung, kanak-kanak pintar cerdas dan kanak-kanak bekeperluan khas yang lain. Persediaan untuk muncul sebagai negara maju berpendapatan tinggi memungkinkan munculnya keperluan perjawatan baharu dalam bidang keguruan...